باسوس

«لغت نامه دهخدا»

(1) (اِخ) یکی از سرداران رومی در سوریه که در سال 46 ق. م. یعنی دو سال قبل از کشته شدن سزار خواست حکومتی مستقل در ناحیه ای از سوریه برای خود دست و پا کند. او از دربار پارت کمک طلبید و دستهء کوچکی از کمانداران سوارهء پارتی بکمک او رفت. رجوع به ایران باستان پیرنیا ج 3 ص2339 و ص2352 شود.
(1) - Bassus.