باسه

«لغت نامه دهخدا»

[سْ سَ] (اِخ) شهر مکهء معظمه زادهاالله شرفا و تعظیما. (ناظم الاطباء). باسه و البساسه از نامهای مکه شرفهاالله تعالی است. (تاج العروس). مکه معظمه و بَساسَه بمعنی باسه است. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر