باشکیرستان

«لغت نامه دهخدا»

(1) [رِ] (اِخ) نام یکی از جمهوریهای اتحاد جماهیر شوروی(2) که 40445 هزار گز مربع وسعت آن است و قریب 1268000 تن جمعیت دارد و حاکم نشین آن اوفه(3) است. این جمهوری در مرز قارهء آسیا و اروپا بر ارتفاعات اورال قرار گرفته است. ناحیه ای است کوهستانی و دارای معادن آهن و طلا و طلای سفید فراوان. قریب سه ربع از مردم آن متدین بدین اسلام هستند.
(1) - این نام در لاروس بصورت باشکیری Bachkirieو باسکیری Baskirie هر دو آمده است.
(2) - شوروی سابق.
(3) - Oufa.