باغش

«لغت نامه دهخدا»

[غِ] (ع ص) باران نرم و سست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بغشه. (تاج العروس) (اقرب الموارد). مطر باغش؛ نرم ترین باران. (اصمعی بروایت تاج العروس). و رجوع به بَغش شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر