«لغت نامه دهخدا»
[بَ] (حامص مرکب)برداشتن قسمتی از بافت اندام یا نسیج عضوی که به عارضه ای مبتلی است برای امتحان ذره بینی(1). آزمایش نسج زنده. (لغات مصوبهء فرهنگستان). جدا کردن و برداشتن بخشی از بافت و نسج بدن برای دیدن وضع زندگی بافت و نسج موجود زنده. (1) - Biopsie.