باقرقره

«لغت نامه دهخدا»

[قِ قَ رَ / رِ] (اِ) باقری قره. مرغی است حلال گوشت و ازجملهء طیور وحشی میباشد. همان خروس کولی است یا تترا(1). (یادداشت مؤلف). قطاه. باقری قره. سیه سینه. سبری. رجوع به باقری قره شود.
(1) - Tetras.