باکاره

«لغت نامه دهخدا»

[رَ / رِ] (ص مرکب) کارآمد. کسی که هر کاری از وی ساخته باشد. برابر بیکاره. (ناظم الاطباء). اکاره (در تداول مردم قزوین).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر