«لغت نامه دهخدا»
[بَ] (ع مص)(1) کور کردن چشم کسی را. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). یک چشم کردن. (تاج المصادر بیهقی). اعور کردن. (از اقرب الموارد). (1) - از باب فَتَحَ . (ناظم الاطباء).
