«لغت نامه دهخدا»
[بِ خُو لُ] (ترکی، اِ) فرورفتگی بالای سم اسب که حلقهء بخو را در آنجا بندند. (فرهنگ فارسی معین). بخولیک. و رجوع به مادهء زیر شود.