«لغت نامه دهخدا»
[بَ دا اُ] (اِخ) عبدالقادربن ملوکشاه. مورخ و شاعر هندی. در سنهء 947 ه . ق. یا یک دو سالی بعد از آن بدنیا آمد. در جوانی به اکبرشاه امپراطور مغول پیوست و در دستگاه او منصب هزاری یافت بعدها در جزو مؤلفین تاریخ الفی درآمد و گذشته از آن منظومهء بزرگ رامایانا را از سانسکریت و معجم البلدان یاقوت یا قسمتی از آن را از عربی به امر اکبر ترجمه نمود اثر مهم او منتخب التواریخ است در تاریخ مسلمین هند که در آن از اوضاع و احوال عصر اکبرشاه انتقاد بسیار کرده است. وی بتخلص قادری شعر می سرود و در حدود 1014 ه . ق. درگذشت. (از دایره المعارف فارسی).