«لغت نامه دهخدا»
[بَ حَ] (ص مرکب) آدم هرزه که همواره حرفهای زشت می زند. (فرهنگ لغات عامیانهء جمالزاده). - بدحرفی، بدحرفی کردن؛ عمل آدم بدحرف. (از فرهنگ لغات عامیانهء جمالزاده).