بدخدمت

«لغت نامه دهخدا»

[بَ خِ مَ] (ص مرکب) که خدمت و چاکری و بندگی او بد باشد. مقصر. قاصر :
چه بدخدمتی کردم آخر که اکنون
چو بدخدمتانم بصحرا نهادی؟
انوری (دیوان چ مدرس رضوی ج 2 ص735).