بدران

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (ص مرکب)(1) آنکه ران وی زشت و بد باشد. (ناظم الاطباء). || (اِ مرکب) ران بد. (برهان قاطع).
(1) - از: بد (صفت) + ران (اسم). (از حاشیهء برهان قاطع چ معین).