بدزینهار

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (ص مرکب) بدعهد. بدپیمان. عهدشکن :
کنون دانم که خود یادم نیاری
که هم بدمهر و هم بدزینهاری.
(ویس و رامین).