بدع

«لغت نامه دهخدا»

[بِ] (ع ص) نو بیرون آمده نه بر مثالی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). نوآورد. (مهذب الاسماء). نو. (ترجمان القرآن جرجانی ترتیب عادل بن علی). چیز نو و شگفت. بدیع. بدیعه. (یادداشت مؤلف). نو بیرون آمده. نوآمده. پیشین : قل ما کنت بدعاً من الرسل. (قرآن 46/9)؛ گوی من از پیغامبران نه پیشین ام. (کشف الاسرار ج 9 ص 140).