«لغت نامه دهخدا»
[بَ عَ مَ] (ص مرکب) بدکار و خطاکار و گنهکار. (آنندراج). بدکار و بدکردار و خاطی و مجرم. (ناظم الاطباء). بدکاره. مُسی ء: زنی بدعمل. بلایه. نابکار. (یادداشت مؤلف).
