بدگوشتی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (حامص مرکب) بدادایی. کج خلقی. بدخلقی. تلخی. فعل بدگوشت (یادداشت مؤلف).
- بدگوشتی کردن؛ کج خلقی و بدادایی کردن. (یادداشت مؤلف).