بذاره

«لغت نامه دهخدا»

[بَ رَ] (ع مص)(1) فاش کنندهء راز گردیدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).
(1) - از باب کرم. (ناظم الاطباء).