بذع

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (ع مص)(1) ترسانیدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). || تراویدن آب. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || (اِ) آب تراویده از سبو. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).
(1) - از باب فتح. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).