بذق

«لغت نامه دهخدا»

[بَ](1) (ع اِ) رهنما در سفر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). || (ص) صغیر و سبک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). کوچک سبک. (از ذیل اقرب الموارد). ج، بذوق. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).
(1) - در ناظم الاطباء بَذَق است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر