«لغت نامه دهخدا»
[بَ اَ تَ] (مص مرکب) ظاهر و فاش کردن : تا چه خواهد کرد با ما تاب و رنگ عارضت حالیا نیرنگ نقش خود بر آب انداختی. حافظ.