«لغت نامه دهخدا»
[بُ] (فرانسوی، اِ)(1) ملحی که از ترکیب اسیدبوریک با یک باز حاصل شده باشد. (ناظم الاطباء). نمک اسیدبوریک. (از لاروس). (1) - Borate.