برادری

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ] (حامص) برادر بودن. اخوت. اخاء. اخاوت. (یادداشت بخط مؤلف). مؤاخات و نسبت اخوت و خویشی. (منتهی الارب) :
آئین برادری و شرط یاری
آن نیست که عیب من هنر پنداری.سعدی.
|| مساوات. (فرهنگ فارسی معین).