برافرودی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ اَ] (حامص مرکب)دگرگونی. اختلاف. (یادداشت مؤلف) : بباید دانست که اعتدال مزاج مردم را عرضی است فراخ اعنی برافرودی اندر مزاجهای مردمان بسیار است و این برافرودی دو طرف است. (ذخیرهء خوارزمشاهی). و برافرودی این همه [ مردم ] بسبب برافرودی مزاجهاست. (ذخیرهء خوارزمشاهی).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر