بربیخته

«لغت نامه دهخدا»

[بَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)برپیخته. برپیچیده :
شاه اسب عقل انگیخته دست فلک بربیخته
هم خون دشمن ریخته هم ملک آبا داشته.
خاقانی.
رجوع به برپیخته شود.