برچده

«لغت نامه دهخدا»

[بَ چِ دَ / دِ] (ن مف مرکب)برچیده. ببالا برزده :
آن کبک مرقع سلب برچده دامن
از غالیه غل ساخته از بهر نشان را.سنایی.
|| برگشته. تافته ببالا. ببالا برگردانده. جمع. مجتمع :
برچده زلفک فراهم او
کرده صبر از دلم پراکنده.سوزنی.