«لغت نامه دهخدا»
[بَ اَ کَ دَ] (مص مرکب) بر خاک نشاندن. بر خاک انداختن. کنایه از خوار و بی اعتبار کردن. (آنندراج). عقفره؛ بر خاک افکندن کسی را بلا. (منتهی الارب).