برخلاف

«لغت نامه دهخدا»

[بَ خِ] (ص مرکب) (از: بر + خلاف) برعکس و برضد. (آنندراج). برعکس و برضد و بطور خلاف. (ناظم الاطباء). مخالف چیزی :
یک نفس آن تیغ برآر از غلاف
چند غلافش کنی ای برخلاف.نظامی.