بردخته

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)پردخته. پرداخته :
از آهو سخن پاک و بردخته گوی
ترازو خرد سازدش سخته گوی.اسدی.
رجوع به پرداخته شود.