برده

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ] (ع ص) ناگوارد. (منتهی الارب) (آنندراج). || یقال: هی لک برده نفسها؛ ای خالصه. || هو لبرده یمینی؛ اذا کان لک معلوماً. || (اِ) علم است مر میش را و به این معنی بدون الف و لام است. (از منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر