بر راه

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (حرف اضافه + اسم) (از: بر + راه) براه. در راه. در طریق :
از شیر و گوزن و گرگ و روباه
لشکرگاهی کشیده بر راه.
نظامی (لیلی و مجنون ص 167).
- بر راه کسی رفتن؛ اقتباس. (تاج المصادر بیهقی).
- || پیروی از کسی کردن. روش و راه کسی را دنبال کردن.
بر رخ انگشت سیاهی