«لغت نامه دهخدا»
[بَ] (اِخ) در شاهنامه این نام گاه مستق و گاه به دنبال کلمات دیگر چون آذربرزین و خرادبرزین و رامبرزین و غیره آمده است. رجوع به این کلمات مرکب در جای خود و رجوع به فهرست لغات شاهنامهء ولف شود.