برسمدان

«لغت نامه دهخدا»

[بَ سَ] (اِ مرکب) ظرفی است مدور و دراز مانند قلمدانی که اندکی از برسم که چیده اند بلندتر باشد و برسم را درون آن نهند. (برهان) (آنندراج). دو هلال وار فلزی با پایهء بلند که بر سه پایه قرار دارد و آن دو را به فاصله از یکدیگر بر زمین قرار دهند و هریک از دو سر دسته های برسم را بر یکی از آن دو تکیه دهند. و نیز رجوع به برسم شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر