«لغت نامه دهخدا»
[بَ] (اِ) معجونی مکیف و مقوی که از افیون و اجزاء چند دیگر کنند بقوام عسل و سطبرتر. معجونی مرکب از بعض مخدرات و ادویهء دیگر که به پیران تجویز می کردند. (یادداشت مؤلف). - نسخهء برش، یا نسخه های برش؛ سیاههء اجزای مرکب کنندهء این معجون مکیف مقوی.