برطاسی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ / بُ] (ص نسبی) منسوب به برطاس.
- روباه برطاسی؛ روباه منسوب به سرزمین برطاس :
ای شیر فلک روبه برطاسی تو.سوزنی.
|| پوست روباه : و فیه [ فی سرسن ] سوق لهم یباع فیه القندس و البرطاسی و السمور. (معجم البلدان). با حملهای گران از مجلوبات دیار ترک ... غلامان ماهروی و کنیزکان ختائی... و دستهاء برطاسی و قاقم و سمور. (ترجمهء تاریخ یمینی ص 238).
شب چو زیر سمور انقاسی
کرد پنهان دواج برطاسی.نظامی.