«لغت نامه دهخدا»
[بَ قِ بُ لَ گُ تَ] (مص مرکب) بر طاق بلند نهادن. به مرتبهء اعلا رسانیدن و چیزی را کمال نمایش دادن. || چیزی را بر جای بلند نهادن که دست بآن نرسد. (آنندراج) (غیاث اللغات). || ترک کردن و فراموش کردن. (آنندراج) (برهان) (غیاث اللغات).