«لغت نامه دهخدا»
[بَ غَ] (ع اِ) بچهء گاو وحشی یا وقتی که با مادر خود برفتار آید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || بچهء گاو دشتی. (مهذب الاسماء). بُرغز. برغوز. برغاز. (منتهی الارب).
