برگاشته

«لغت نامه دهخدا»

[بَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)برگردانیده. برگردانده :
یکی سله از خنجر انباشته
یکایک سر تیغ برگاشته.فردوسی.
و رجوع به برگاشتن شود.