برنجین

«لغت نامه دهخدا»

[بِ رِ] (ص نسبی) منسوب به برنج که از حبوب است. ساخته شده از برنج. || پلو. چلو. (یادداشت مرحوم دهخدا). || نوعی حلوا که از برنج و روغن و شکر سازند :
پس روید ای خیکها از پیش من
کز برنجین چرب گشته ریش من.
حاج میرزا کریم خان.