برودت انگیز

«لغت نامه دهخدا»

[بُ دَ اَ] (نف مرکب)کدورت انگیز میان دوستان. (ناظم الاطباء). و رجوع به برودت و بروده شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر