بریشم کشی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ شَ کَ / کِ] (حامص مرکب) ابریشم کشی. عمل تبدیل پیلهء ابریشم به تارهای ابریشمی :
دو کرم است کآن در بریشم کشی
کند دعوی آبی و آتشی.نظامی.
جهان چون دکان بریشم کشی است
ازو نیمی آبی دگر آتشی است.نظامی.