بریون

«لغت نامه دهخدا»

[بَرْ] (اِ) گرداگرد دهان. (برهان) (ناظم الاطباء). || دیبای تنک و حریر نازک. برنون. (ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر