«لغت نامه دهخدا»
[بَرْ ری یَ] (ع اِ) صحرا و زمین بی کشت، خلاف ریفیه. (منتهی الارب). صحرا. (اقرب الموارد). ج، بَراری. (اقرب الموارد) (منتهی الارب).
