پدما

«لغت نامه دهخدا»

[پَ] (اِخ)(1) هشتمین بودا از بیست و چهار بودا که بعقیدهء بودائیان جنوبی از آدمیان ظهور کردند و بنابر روایات بودائی آنان قوانین بودائی را پیش از ظهور شاکمونی(2)وضع کرده اند.
(1) - Padma.
(2) - Cekya-mouni.