پرتیس

«لغت نامه دهخدا»

[رُ] (اِخ)(1) یکی از اهالی (فوسه آ) که شهر ماسی لیا (مارسی) را در حدود ششصد قبل از میلاد بنا نهاد. (ترجمهء تمدن قدیم).
(1) - Protis.