پرثمر

«لغت نامه دهخدا»

[پُ ثَ مَ] (ص مرکب) (درخت) پربر. بسیارثمر. که بار بسیار آورد. || پرنتیجه. پرفایده. که فایدهء بسیار دارد.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر