پردرد و دود

«لغت نامه دهخدا»

[پُ دَ دُ] (ص مرکب)پرداغ و درد :
گنه یکسر افکند سوی جهود
تن خویش را کرد پردرد و دود.فردوسی.
پردردی.
[پُ دَ] (حامص مرکب) حالت و چگونگی پردرد.