پرکوهان

«لغت نامه دهخدا»

[پَ] (اِ مرکب) صاحب فرهنگ شعوری (ج 1 ص242) بنقل از مجمع الفرس گوید: نوائی از سی ویک لحن معروف. و نغمهء مطرب و آواز طوطی را نیز گویند - انتهی. ظاهراً این کلمه مصحف و مخفف ماه برکوهان است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر