«لغت نامه دهخدا»
[پَ مُ رَ / رِ] (اِ مرکب) گلوله ای از پر و جز آن که مرغان شکاری از معده برمی آورند. گروهه ای باشد از پر و غیره که جانوران شکاری مثل شاهین و باز و امثال آنها از معده برمی آورند و آنرا بترکی اوخشی میگویند. (تتمهء برهان). - پرمهره کردن؛ خوردن جوارح طیور پر را برای اصلاح و تنقیهء معده.