پروردگان

«لغت نامه دهخدا»

[پَرْ وَ دَ / دِ] (اِ)پرورش یافتگان. تربیت شدگان :
جهانا چه خواهی ز پروردگان
چه پروردگان داغ دل بردگان.فردوسی.
همه دخت پروردگانش بناز
برین گونه بردند پیشش نماز.فردوسی.
بخواهد خورد مر پروردگان خویش را گیتی
نخواهد رستن از چنگال او سندی و نه هندی.
ناصرخسرو.
پروردگی.
[پَرْ وَ دَ / دِ] (حامص) به بعض کلمات ملحق شود و افادهء معنی اسمی کند: نمک پروردگی. نازپروردگی. سایه پروردگی.